90 jaar en nog één keer naar de Efteling. Maar niet zomaar. Er is een grote verbinding. Je zoon werkt daar al 10-tallen jaren als ontwerper. Veel ideeën van hem zijn uitgewerkt in sprookjes en attracties. En zelf heb je model gestaan voor één van de sprookjesfiguren.
Moeder en zoon ontmoetten elkaar in het Sprookjesbos. Van daaruit werden wij naar verschillende sprookjes en attracties geleid waar voor de meesten niet bekende weetjes verteld werden.
En dan nog even in Danse Macabre. Niet in de attractie zelf, maar beleven in de speciale zaal beneden met groot filmdoek en intens geluid en luchtwervelingen. En … met toelichting van de zoon, die liet zien dat hijzelf, en nog enkele bekenden van zijn moeder, ook in de film meespeelden.
Door emotie vloeiden de tranen. Ook het besef dat dit echt de laatste keer is dat je moeder bij en met jou in de Efteling is kwam diep binnen. Moe, dankbaar, voldaan en vol verhalen kwam mevrouw weer terug in het verzorgingshuis.
Hoe mooi is het dat je dit met de WensAmbulance Brabant mag realiseren.
Bert en Nancy, vrijwilligers WensAmbulance Brabant