Ga naar de inhoud

Ons laatste familie uitje naar de dierentuin

Mijn opa, Piet, woonde al bijna vier jaar in een verzorgingstehuis. Naast dit verzorgingstehuis ligt een dierenparkje, met schaapjes, eendjes, geiten etc. Mijn opa was gek op dieren, dus dit vond hij prachtig. Mijn oom, tante en ik wilde mijn opa nog heel graag een dag in het zonnetje zetten. Aangezien mijn opa rolstoel afhankelijk was en overdag ook ondersteuning nodig had, konden wij dit niet zelf; vandaar dat wij de wensambulance hebben benaderd.  

Gezien zijn grote liefde voor dieren en de natuur wilden wij hem graag naar de dierentuin brengen. Dankzij WensAmbulance Brabant zijn wij op 16 september 2018 met hem naar de dierentuin gegaan. De weken daarvoor ging mijn opa sterk achteruit, hij was wat verward, zwak en sprak steeds minder. De ochtend van 16 september was het dus nog even spannend of alles door kon gaan. Opa wist alleen van een verrassing, maar had totaal geen idee wat we gingen doen. Wonder boven wonder was hij die dag kraakhelder, vrolijk en enthousiast. Ons uitje kon doorgaan! Tot onze grote spijt konden mijn oom en tante niet mee die dag, omdat precies die ochtend de moeder van mijn tante is overleden. Uiteraard hebben we opa ingelicht over het feit dat zij dit mede hadden georganiseerd en dat ze hoopte dat we een prachtige dag zouden ervaren. En dat hebben we gehad!

Met de wensambulance zijn we door de autosafari heen gereden en door het grote raam kon opa de dieren goed zien. De felle kleur van de ambulance viel ook de giraffen erg op, deze hebben de ambulance letterlijk schoongelikt. Vervolgens zijn we met bed en al bij de aapjes gaan kijken onder het genot van een bakje koffie en een broodje. Daarna zijn we verder lopend het park in gegaan. Opa kon vanaf de brancard, in het zonnetje, heel erg genieten van de dieren en het samenzijn. Wat ons allemaal erg is bijgebleven is dat een van de vrijwilligers aan mijn opa vroeg of hij wat wilde drinken. Waarop mijn opa direct reageerde: ‘Ik lust wel een pilsje!’. Zo gezegd, zo gedaan. Na afloop van een dag vol prikkels was mijn opa erg moe, maar voldaan! Met de familie en de vrijwilligers hebben wij bij het verzorgingstehuis nog een hapje gegeten. Heel dankbaar hebben wij daarna afscheid genomen van de vrijwilligers.

Wij kijken allemaal terug op een hele bijzondere, mooie en waardevolle dag. Onze (o)pa en man heeft een prachtige dag gehad en onwijs genoten. Op 6 november, nog geen twee maanden later, is mijn opa helaas overleden. Dit maakt onze herinnering aan deze dag nog bijzonderder dan dat hij al was. Wij willen WensAmbulance Brabant enorm bedanken hiervoor! Met speciale dank aan Wan en Dian, de vrijwilligers die mee zijn geweest op deze dag. Zij waren gezellig, betrokken en vooral heel lief en zorgzaam voor mijn opa. Deze dag zal altijd een hele waardevolle herinnering blijven voor ons, aan (o)pa!

Veel liefs en groetjes,

Ella Snijders, namens familie Timmermans